Od brojnih koštano-mišićnih poremećaja i oboljenja, danas se najveće značenje pridaje skoliozi. Jedna je od najčešćih deformacija kralježnice, a znači odstupanje od normalne (fiziološke) zakrivljenosti kralježnice. Radi se o postraničnoj zakrivljenosti kralježnice uz prisutnu rotaciju kralježaka oko uzdužne osi. Svaki oblik skolioze sklon je progresiji. Radi se o kompleksnom deformitetu čije je liječenje dugotrajno.
Skolioze dijelimo na funkcionalne i strukturalne. Kod funkcionalnih skolioza nema fiksnih, niti patoloških promjena, i kažemo da se radi o skoliotičnom držanju, bilo posturalnom ili kompenzatornom, te kao takve ne zahtijevaju poseban tretman no to nikako ne znači da ih možemo zanemariti.
Strukturalne skolioze dijelimo na kongenitalne, stečene te idiopatske, uočljive su na RTG snimkama, a uzrokovane su promjenama na kralježnici. Ne ispravljaju se kada se osoba sagne prema naprijed, odnosno vidljive su u Adamsovom položaju.
Mogu zahvaćati jedan ili više segmenata kralježnice, pa ih prema tome dijelimo po lokalizaciji. Prema vremenu pojavljivanja dijelimo ih na infantilne (0-3 g), juvenilne (4-10 g.), adolescentne (od 10.g.), te adultne (nakon završenog koštanog razvoja).
Osnovne karakteristike skolioze:
- nejednaka visina ramena
- nejednaki položaj lopatica
- nejednaki prostor između struka i nadlaktice (Lorenzov trokut)
- rebrena grba
- nejednako razvijena muskulatura oko kralježnice
- asimetrija dojki u djevojaka
Liječenje skolioze ovisi o dobi, stupnju zakrivljenosti, pa se koriste konzervativne metode (kineziterapija i korektivna ortoza), ili se provodi kirurški zahvat kod najtežih oblika.
Kineziterapija se provodi u smislu prevencije lošeg držanja, kao podloga za zdrav razvoj mišićno-koštanog sustava, ili ciljano kao u trodimenzionalnoj kineziterapiji skolioza (Schroth metoda). Kineziterapija uvijek treba biti posebno planirana i individualno programirana.
scolioinfo.com 